Spiegelfilosofie

Op weg gaan met de Spiegelfilosofie betekent naar jezelf leren kijken.

Filosoferen is zo oud als de weg naar Rome en heeft waarschijnlijk om die reden in de loop der eeuwen veel van haar authenticiteit verloren. Filosofie duidt op een gedachtegang die aan iets ten grondslag ligt en filosoferen is een manier om erachter te komen wát er aan een overtuiging is voorafgegaan.

Aan het begin van de weg tot Zelfkennis ligt nog vaak de gedachte verscholen dat ons dingen worden ‘aangedaan’ of dat we ‘toevallig’ iemand aardig, lief of  juist vervelend vinden.

De uiterlijke wereld is niets anders dan een afspiegeling van ons innerlijk en omgekeerd. Tenslotte zullen er verbindingen worden gelegd tussen de fysieke en psychische kanten van het ‘zogenaamde’ individuele bestaan, deze zullen weer gekoppeld worden aan het geheel. Door de werking van de Universele Wetten achter ervaringen in ons eigen leven onder de loep te nemen, krijgen we inzicht en dit zal leiden tot bewustwording. Het is belangrijk dat wij deze leer niet als kennis in ons hoofd opslaan, maar dat wij de intentie hebben om werkelijk naar onszelf te durven kijken.

Essentieel in het Spiegelwerk is het leren doorprikken van illusies. Vervolgens zullen we ont-dekken dat juist dit de sleutels zijn die de toegang geven tot het wezenlijke van het bestaan.

Theorie blijft eindeloos theorie wanneer we deze niet omzetten in de praktijk van het leven. Met andere woorden, het enige gereedschap dat we bij deze leer nodig hebben, zit in onszelf!